MÜDAVİ

harman yerlerinde sakındığı gözlerini öpüyorum annemin
benim gizil çağımın örtüsüdür o yazması, bilirim
bir avuç yokluğumu tutar da annem
elinde bir buğday tanesi olurum
yüzünde en taşkın sulardan duru ter
düşer de yüreğim olursa eğer
güneşlerin doğmak için çıldırdığı yerlerdir vatanım
bana bıraktığı bereket
kırılgan bir acemiliktir alnacıma bilgelik taşıyan
bir acemiliktir: beni helalinden yaşatan.