UKDE

Aynı deme sığışmışsa da mağdurluğumuz

O soğuk konforu kimler yaktı da tarafıma razı oldum

Çivilenmemiş hiçbir yere

Gece; taşınacak bir evdir; değersiz kağıtlara sarılmış

Düşüp de peşine o mecmualardan arta kalanların

-Bir kere yazmıştır adam-

Lekedir şairliği, taşmaz çerçevenin dışına

Cesaretin, kulvar farkındandır sancısı

Ne var ki yazmıştır adam, zamanda kaygan

Budur belki bizim sabitemiz de

Yırtıcılığımız seçkin bir menüye hastır.

Dünya, sorgumun közlüğüyle utandırınca

Sevmek kutsuyor beni mayhoş bereketiyle

Azizler çekip kollarımdan

Kopardılar beni vadilerden

Kimi bırakmıştım ardımda? Giydirdiler tacımı

Bütün kutsallığımı artık kurbanlığımdan alıyordum

Aydınlanma dönemi tablolarına pozlar veriyordum.

Döner başım

Bu rüzgar forsunu kaybetmiş bir kam

Ne denli büyürse akşam

O denli sağırdır, kalındır

O denli ortasındadır kafatasımın

Çınlamalar.

Çınlamalar

Benim vâsi buluğ çağım.

Prangadadır bir pardayan

Hıncı saçaksız artık

Müzmin tavırlarım kadar ıskarta

Günün çıkrığını toparlarken her gün

Akşam oturduğu yerde karşılıyor beni

Sevgili buluşmalarımız işte tutamaçlarla

İşte benim isabetsiz yoldaşlarım

Yılgılarımıza yol tarif ediyoruz

Bekçi diye dikiyoruz hal’ettiğimiz sokaklara

Ki korkarak unutmadık biz hiçbir tanrıyı.